31. Bâtıl şeyleri iyice tasvir, sâfì zihinleri idlâldir:
32. Âlim-i mürşid, koyun olmalı; kuş olmamalı. Koyun, kuzusuna süt; kuş, yavrusuna kay verir.
33. Bir şeyin vücûdu, bütün ecrâsının vücûduna vâbestedir. Ademi ise, bir cüz’ünün ademiyle olduğundán; zaif adam iktidarını göstermek için tahrip taraftarı oluyor, müsbet yerine menfìce hareket ediyor.
34. Desâtir-i hikmet, nevâmis-i hükûmetle; kavânin, revâbıt-ı kuvvetle imtizaç etmezse; cumhur-u avamda müsmir olamaz.
35. Zulüm başına adâlet kizlâhını geçirmiş; hıyânet, hamiyet libasını giymiş; cihâda bağy ismi takılmış; esârete hürriyet nâmı verilmiş... Ezdad, sûretlerini mübâdele etmişler.
36. Menfaat üzerine dönen siyâset, canavardır.
37. Aç canavara karşı tahabbüb; merhametini değil, işfihasını açar. Hem de diş ve tımağının kirâsını da ister.
38. Zaman gösterdi ki: Cennet ucuz değil, Cehennem dahi lüzumsuz değil.