İşârâtü'l-İ'câz Bakara Sûresinin yirmi beşinci âyetinin tefsiri

hilafına, amelin imana dahil olmadığına ve amelsiz imanın da kafi gelmediğine delalet ettiği gibi; tabiri de, tebşir edilenin ücret gibi olduğuna işarettir.

Bu kelime, birşey ile takyid ve tahsis edilmeyerek, mutlak ve müphem bırakılmıştır. Mısır Müftüsü Şeyh Muhammed Abduh’un telakkisine göre: "İyi şeyler manasında olan kelimesi, beynennas meşhur ve malum olduğundan, mutlak bırakılmıştır." Ben de diyorum ki: surenin başına itimaden burada müphem bırakılmıştır. Çünkü, sure başında zikredilen -1- ayeti buradaki ’yi beyandır.
-2-
Bu ayetten maksat, mükafattan neş’et eden neş’eli lezzet ve sürurdur. Bu maksadın takviyesine işaret eden kayıtlar:
1. -3- ’nin tekidi.
2. ’nin ihtisası.
3. -4- ’ün takdimi.
4. Cennet’in cem’iyle tenkiri.
5. Cereyan’ın zikri.
6. -5- ile beraber -6- ’in zikri.
7. -7- tabiriyle tarifidir.

1 Namazı dos doğru kılarlar ve kendilerine rızık olarak verdiklerimizden Allah yolunda bağışta bulunurlar. (Bakara Suresi: 3.)

2 Onlar için altlarından ırmaklar akan Cennetler vardır. (Bakara Suresi: 25.)

3 Muhakkak

4 Onlar niçin vardır.

5 Alt.

6 -den, -dan.

7 ırmak, nehir.