Ey arkadaş! Bu letaifin ince iplerinden dokunan yüksek nakş-ı belagati göremeyen adam, belagat ehlinden değildir. Erbab-ı belagate müracaat etsin.
ÜÇÜNCÜ MEBHAS:
İ’cazın esaslarından, icazın en yüksek ve en ince derecesine bir misaldir. Bunda da birkaç letaif vardır.
1.
üç harfiyle üç hükme işarettir.
Şöyle ki: Elif,
-1- hükmüne ve kaziyesine; lam,
-2- hükmüne ve kaziyesine; mim,
-3- hükmüne ve kaziyesine remzen ve imaen işarettir.
Evet, nasıl ki Kur’an’ın hükümleri uzun bir surede, uzun bir sure kısa bir surede, kısa bir sure bir ayette, bir ayet bir cümlede, bir cümle bir kelimede, o kelime de sin, lam, mim gibi huruf-u mukattaada irtisam eder, görünür; kezalik,
’in herbir harfinde mezkur hükümlerden biri temessül etmiş görünüyor.
2. Surelerin başlarındaki huruf-u mukattaa, İlahi bir şifredir. Beşer fikri ona yetişemiyor. Anahtarı, ancak Hazret-i Muhammed Aleyhissalatü Vesselamdadır.
3. Şifrevari şu huruf-u mukattaanın zikri, Hazret-i Muhammed Aleyhissalatü Vesselamın fevkalade bir zekaya malik olduğuna işarettir ki, Muhammed Aleyhissalatü Vesselam, remizleri, imaları ve en gizli şeyleri sarih gibi telakki eder, anlar.
4. Şu harflerin taktii, harf ve lafızların havi oldukları kıymet, yalnız ifade ettikleri manalara göre olmayıp, ilm-i esrarü’l-hurufta beyan edildiği gibi, adet ve sayılar misilli harflerin arasında fıtri münasebetlerin bulunduğuna işarettir.
HAŞİYE
5.
taktiiyle, bütün harflerin esas mahreçleri olan "halk, vasat, şefe" mahreçlerine işarettir. Ve zihinlerin nazar-ı dikkatini şu mahreçlere çeviriyor ki, zihinler, gerek bu üç mahreçte, gerek bunlara bağlı küçük küçük mahreçlerde lafızların ve harflerin nasıl vücuda geldiklerini hayret ve ibretle mütalaa etsinler.
1 Bu, ezeli olan Allahın kelamıdır...
2
Onu cebrail indirdi...
3
Hazret-i Muhammed Aleyhisselama.
HAŞİYE: Kırk sene sonra, Risale-i Nur, bu lem’a-i icazı körlere dahi göstermiştir