Risâle-i Nur ile ihdâ buyurduğunuz duâlar, zâten hergün sizi düşünmeye kâfi gelmektedir. Kur’ân’ın füyüzâtından, tükenmez hazînesinden inâyet-i Hakla edindiğiniz ve tebliğine mezun olduğunuz mânâları, cevherleri göstermekle, bildirmekle de bu bîçare ve müştak talebe ve kardeşinize sonuna kadar ders vermek istediğinizi izhâr ediyorsunuz. Bu sûretle de ebeden ve teşekkürle gözümün önünden hayâlimden ayrılmamaklığınız temin edilmiş oluyor.
Elhamdülillâhi hâzâ min fazlı Rabbî.
***
Muvâsalâtımın ilk gecesi, pederimin misâfirlerine tahsis edildiği odaya devam eden zevâta-mütevekkilen alellah-akşam ile yatsı arasında Risâle-i Nur’u okumaya başladım.
Sevgili Üstâdım, evvelce arz ettiğim vech ile, ben artık birşey için yaşadığımı zannediyorum. O da, üstâdım olan dellâl-ı Kur’ân’m vazife-i memuriye-i mânevîsini îfâ etmekle kendilerine pek cüz’î bir yardım ve Kur’ân hesâbına cüz’î bir hizmetkârlıktan ibârettir.
Orada bulunduğunuz müddetçe Hazret-i Kur’ân’dan, hakîkat-i îman ve İslâm hesâbına vâki olacak istihrâc ve tacelliyâttan mahrum bırakılmamaklığımı hasseten istirham ediyorum.