İşârâtü'l-İ'câz Bakara Sûresinin yirmi dokuzuncu âyetinin tefsiri

arzın içinde henüz keşfedilemeyen anasır ve maddelerden, tekalif-i hayatın zahmetlerinden müstakbelin insanlarını kurtaracak bazı gıdai vesaire maddelerin vücudu mümkün olduğuna delalet eder.
-1- arzdaki bazı eşyanın abes ve faydasız olduklarına ait evhamı def etmek içindir.
-2- ’daki -3- arzın hilkatiyle semavatın tesviyesi arasındaki Cenab-ı Hakkın ef’al ve şuunatının silsilesine işarettir. Ve keza, beşere menfaat hususunda, semavatın tesviyesi arzın hilkatinden rütbece uzak olduğuna delalet eder. İ’caz ve ihtisar için, -4- yerinde -5- denilmiştir. kelimesinin istimali, burada mecazdır. Yani, hedefe kastını hasredip sağa sola bakmayanlar gibi, semavatın tesviyesini irade etmiştir.
-6-
Bu semadan maksat, semavatın maddesi olan buhardır.
-7- ’deki tefrii ifade ettiğine nazaran, tesviyenin istivaya bağlanması, -8-’nün -9- emrine veya kudretin taalluku iradenin taallukuna veya kazanın kadere olan terettüplerine benziyor. Ve takibi ifade ettiğine göre, mukadder bazı fiilere imadır.
Takdir-i kelam, ilaahir, den ibarettir. Yani, "Nevilere ayırdı, tanzim etti, aralarında lazım gelen emirleri, tedbirleri yaptı, sonra yedi tabakaya tesviye etti."

1 Tamam.

2 Sonra semayı düzene soktu.

3 Sonra.

4 Düzene koymayı irade etti.

5 Tevsiye etti, düzenledi.

6 Semaya.

7 Onları düzenledi.

8 Olur.

9 Ol!