vücut bulduğunu; ve Onu bilmemek ve tanımamak ne kadar acib bir cehâlet ve dîvânelik olduğunu izah ediyor.
Dördüncü Nokta
: Sâni-i Hakîm, herbir mevcuduna taktığı yüzler hikmeti, o mevcudların nihayet hassâsiyetiyle tavzif ettiği yüzler vazifelerinden pek çok fayda ve gâyeleri nihayet dikkat ile takip ettiği halde, Onun cemâl-i rahmet ve kemâl-i adâletine ve nihayet derecede hikmetine zıt olan ve rahmet ve adâletini inkâr ettiren haşirsizliğe hiçbir cihetle müsaade etmediğini beyân ediyor.
Beşinci Nokta: İki Meseledir.
BİRİNCİ MESELE: Fıtratta israf ve abesiyet ve faydasızlık bulunmadığından,
-1- âyet-i kerîmesiyle, iktisatsız hareket edenleri tehdit eder.
İKİNCİ MESELE: Cenâb-ı Hakkın Hakem ve Hakîm isimleri, bir cihette Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın risâletine delâlet ve istilzâm ettiklerini, ve Esmâ-i Hüsnâdan çok isimlerini dahi, herbiri bir cihette, cilve-i âzamıyla, âzamî derecede ve mertebe-i katiyette risâlet-i Ahmediyeyi (a.s.m.) istilzâm ettiklerini, pek parlak bir sûrette izah ediyor.
DÖRDÜNCÜ NÜKTE
-2- âyetinin bir nüktesi, Vâhid ve Ehad isimlerini tazammun eden Ferd İsm-i Âzamının tecellî-i âzamına dâir tevhîd-i hakikîyi gösteren Yedi İşarettir.
BİRİNCİ İŞARET
: İsm-i Ferdin kâinat heyet-i mecmuasında koyduğu hadsiz hâtemlerden üç sikkeye işaret eder.
· Birinci Sikke: Kâinatın mevcudâtında ve envâlarında görünen ve bir Sikke-i Kübrâ-yı Ehadiyet olan "teâvün, tesânüd, tecâvüb, teânuk" sikkesidir.
· İkinci Sikke: Zeminin yüzünde, her bahar mevsiminde müşâhede edilen dört yüz bin nebâtî ve hayvânî envâın atkı ipleriyle dokunan hâtem-i Vahdâniyettir.
· Üçüncü Sikke: Hazret-i Âdem’den, tâ kıyâmete kadar gelmiş ve gelecek bütün insanların âzâ-yı esâsîde bir olan sîmâlarındaki sikke-i Vahdâniyettir.
İKİNCİ İŞARET
: İsm-i Ferdin cilve-i vahdeti, kâinatın bütün envâlarını ve unsurlarını öyl ebir sûrette birbirine girift etmekle birbirinin içine almıştır ki,
1 Yiyin için, fakat israf etmeyin. (A’râf Sûresi: 31.)
2 De ki: O Allah birdir. (İhlâs Sûresi:1.)